Miasto Lubaczów

Lubaczów pojawił się po raz pierwszy w źródłach w 1214 r. w charakterze stolicy wołości, należącej do księstwa przemyskiego, będącego integralną częścią Rusi Halicko – Włodzimierskiej.

Węgierski namiestnik Rusi ks. Władysław Opolczyk w 1376 r. w pobliżu grodu lokował na prawie magdeburskim miasto Lubaczów. W 1388 r. Władysław Jagiełło wraz z ziemią bełską przekazał Lubaczów, jako wiano swojej siostry Aleksandry, księciu mazowieckiemu Ziemowitowi IV. W 1462 r. Kazimierz Jagiellończyk wcielił ziemię bełską do Korony, tworząc województwo bełskie z powiatem lubaczowskim w jego składzie. Powiat lubaczowski zlikwidowano w 1531 r., a jego obszar wcielono do powiatu bełskiego. Po 1772 r. Lubaczów należał do cyrkułu bełskiego z siedzibą w Zamościu, a później do cyrkułu żółkiewskiego. W 1865 r. utworzono powiat cieszanowski. Ponownie Lubaczów odzyskał rangę stolicy powiatu w niepodległej Polsce 1 stycznia 1923 r. W latach 1939-1941 znajdował się pod okupacją sowiecką. Po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej 1944 r. Lubaczów pozostał przy Polsce, jako stolica powiatu w województwie rzeszowskim. Reforma administracyjna z 1975 r. przydzieliła miasto do województwa przemyskiego. W 1999 r. Lubaczów stał się siedzibą władz samorządu powiatowego w województwie podkarpackim.

Urząd Miejski w Lubaczowie

ul. Rynek 26, 37-600 Lubaczów
tel.  16.632.80.10      fax  16.632.11.91