Skip to content Skip to left sidebar Skip to right sidebar Skip to footer

Publikacja „Parki i Rezerwaty Roztocza i Ziemi Lubaczowskiej”

W południowo wschodniej częsci Polski a w północno wschodniej częsci województwa podkarapackiego, tuż przy granicy z Ukrainą leży powiat lubaczowski zajmujący około 1308 km2,  i jest największym w województwie podkarpackim.  Położony jest w regionie należącym do najciekawszych i najatrakcyjniejszych w kraju, tak z punktu widzenia przyrodniczego, krajoznawczego, jak również historycznego. Tutaj, na Roztoczu i w Kotlinie Sandomierskiej, możemy natknąć się na wspaniałe uroczyska dawnych puszcz, różne typy krajobrazów, zabytki architektury i przyrody- niepowtarzalne ze swoją historią. Tu występują bogactwa mineralne: złoża gazu ziemnego, ropy naftowej, siarki, wód mineralnych i borowin ważnych w lecznictwie. Ciekawa jest budowa geologiczna i rzeźba tego terenu. Na Roztoczu Wschodnim widzimy charakterystyczne dla tej krainy wzgórza stołowe i ostańce najstarszej rzeźby rozwinięte w odpornych warstwach wapieni i piaskowców trzeciorzędowych. Najwyższe pagóry ostańcowe Krągły Goraj (389 m n.p.m.), Długi Goraj ( 392 m n.p.m.) i Wielki Dział (390 m n.p.m.) pokryte są kilkumetrową warstwą wapieni rafowych. Interesujące są  głębokie jary i debry o bardzo stromych zboczach, których największe zagęszczenie jest w okolicy Dziewięcierza, Brusna i Werchraty.

  Przedstawione walory ziemi lubaczowskiej zachęcają do rozwoju różnych form turystyki. Wyznaczone szlaki turystyczne wiodą przez Parki Krajobrazowe:Południoworoztoczański i Puszczy Solskiej oraz Roztoczański Obszar Chronionego Krajobrazu. Ich rzadką sieć wzbogacają ścieżki przyrodniczo-dydaktyczne, przyrodniczo – kulturowe i trasy rowerowe.  W Horyńcu Zdroju  mają swój początek i koniec ścieżki Za Niwą, Horyniec – Nowiny Horynieckie i Dębisko-Kruszyna, położone po części w Południoworoztoczańskim Parku Krajobrazowym i Roztoczańskim Obszarze Chronionego Krajobrazu. Poza obszarami prawnie chronionymi jest ścieżka – Na Laszce  (Lasy Sieniawskie).

      Rozwijająca się na lubaczowszczyźnie turystyka dotychczas nie oddziaływuje tak negatywnie na stan przyrody, jak to widzimy w równie atrakcyjnych, ale bardziej znanych regionach kraju. Pamiętajmy jednak, że przyroda to wspólne dobro i bogactwo narodowe, o które powinniśmy wszyscy dbać. Niech ciągle cieszy swoim niepowtarzalnym urokiem, także tych którzy przybędą tu po nas.